Requiem Verdiego niewątpliwie wymyka się wszelkim konwencjom. Jest niesamowitym spotkaniem sacrum i profanum, które słuchaczy nie pozostawia obojętnych, a jego pojawienie się na estradach od lat wywołuje niezmienne zainteresowanie. Kompozycja wyrosła na gruncie chrześcijańskich tradycji i symboli, jednak nie mieści się w liturgicznych ramach. Dzieje się tak zarówno ze względu na imponujący rozmiar dzieła, jak i niesamowicie silną - jakże charakterystyczną dla mistrza włoskiej opery - dawkę emocji i dramatyzmu. Trudno się dziwić tak osobistej ekspresji uczuć, gdyż ostatecznym bodźcem do napisania tak emocjonalnej mszy żałobnej był wstrząs jaki wywołała u Verdiego śmierć Alessandro Manzoniego, pisarza, którego kompozytor podziwiał od lat młodzieńczych.