Johann Sebastian Bach i Wolfgang Amadeus Mozart to bez wątpienia dwóch najwybitniejszych muzycznych geniuszy swoich czasów. Ich twórczość to połączenie wirtuozerii, skomplikowanych struktur muzycznych oraz doskonałego wyczucia harmonii i melodyki. Przykładem wyjątkowej dojrzałości twórczej jest Divertimento F-dur skomponowane przez zaledwie piętnastoletniego Mozarta. Kompozycja zaliczana do szeroko pojęte j muzyki plenerowej będzie jednocześnie introdukcją do dwóch koncertów Mistrza z Eisenach – najpierw Koncertu na dwoje skrzypiec d-moll BWV 1043, oraz skomponowanego w czasie pobytu Bacha w Köthen, gdzie pracował jako dworski kapelmistrz Koncertu na obój i skrzypce c-moll BWV 1060. Na koniec za sprawą Serenady D-dur KV 239 Notturna powrócimy do twórczości Wolfganga Amadeusa Mozarta. Ta trzyczęściowa kompozycja została napisana na nietypową obsadę dwóch zespołów – tutti i concertino, czym nawiązuje do barokowego gatunku concerto grosso.