Paria - to nieco zapomniana opera Stanisława Moniuszki, którą otwiera wyjątkowa uwertura, często oceniana jako największa spośród kompozycji tego autora. Dzieło wymyka się utartym opiniom o kompozytorze, między innymi ze względu na instrumentację, dodatkowo podkreślającą indyjską tematykę.

     We wschodnim klimacie pozostaje także żywiołowy Koncert na trąbkę Aleksandra Arutuniana, którego warstwa melodyczna i rytmiczna ujawnia ormiańskie pochodzenie kompozytora. Ciekawym punktem odniesienia do powyższych dzieł będzie VII Symfonia Ludwiga van Beethovena, niezaprzeczalnie jednego z najważniejszych przedstawicieli zachodniej muzyki. Choć do dzieła nie przylgnął na stałe dodatkowy tytuł, to w literaturze, ze względu na pojawiającą się radość i pogodę rytmu często towarzyszy mu wiele tłumaczący, wagnerowski komentarz - „apoteoza tańca”.