Wolfgang Amadeus Mozart nie był skory do słuchania jakichkolwiek rad, jednak tworząc 31. Symfonię uważnie wsłuchał się w radę swego ojca by przemyśleć gusta słuchacza, dla którego miała zabrzmieć. W wyniku refleksji nad charakterem odbiorcy Mozart dostosował do francuskich upodobań zarówno budowę jak i charakter tejże kompozycji. Zaowocowało to połączeniem wdzięcznych i oryginalnych melodii, z koronkową lekkością i zwięzłością formy. Richarda Straussa muzyczne rozważania poprowadziły do stworzenia dwóch pełnych refleksji dzieł Śmierć i wyzwolenie oraz Cztery ostatnie pieśni niosące w sobie aurę ostateczności, niemal wiecznego spokoju, siłę i majestat.